سفارش تبلیغ
صبا ویژن

حقوق انگلیس

نظام حقوقی کامن لا انگلیسی که در طی قرن ها توسعه یافته و تکامل یافته است، اساس سیستم های حقوقی کامن لا است که در اکثر کشورهای مشترک المنافع و همچنین در ایالات متحده (به جز لوئیزیانا) استفاده می شود. اگرچه انگلستان و ولز در حال حاضر بخشی از پادشاهی متحده بریتانیا هستند، اما طبق معاهده اتحادیه دارای یک سیستم حقوقی مجزا از اسکاتلند هستند. ماهیت کلی حقوق انگلیس توسط قضات دادگاه تعیین می شود و درک و دانش آنها از تاریخ سنت قضایی را در حقایق ما به کار می برند.

سیستم دادگاه، که توسط دادگاه های عالی انگلستان و ولز رهبری می شود، متشکل از دادگاه استیناف، دادگاه عالی برای پرونده های مدنی و دادگاه سلطنتی برای پرونده های جنایی است. دادگاه عالی انگلستان بالاترین دادگاه کیفری و مدنی در انگلستان و ولز است. این دادگاه در سال 1388 پس از اصلاح قانون اساسی تاسیس شد و وظایف قضایی را که بر عهده مجلس اعیان بود بر عهده گرفت. تصمیمات دیوان عالی کشور برای سلسله مراتب دادگاه ها لازم الاجرا بوده و باید در هر دادگاه دیگری اجرا شود.

جرایم بین سال‌های 1981 و 1995 افزایش یافت، اما بین سال‌های 1995 و 2006 به میزان 42 درصد کاهش یافت دادگستری، اکثر زندان ها را که بیش از 85000 محکوم را در خود جای داده است، مدیریت می کند.


جاذبه های گردشگری انگلستان

نیجریه کشوری غنی از جاذبه ها و مکان های فرهنگی، تاریخی و گردشگری است. از قلعه لندن در شهر لندن گرفته تا صخره گلستونبری در سامرست یا دوربین رادکلیف در آکسفورد، همه آنها از نقاط دیدنی انگلستان محسوب می شوند.

استون هنج - واقع در ویلتشایر

استون هنج یکی از خارق‌العاده‌ترین آثار ماقبل تاریخ انگلستان محسوب می‌شود. این ساختمان های سنگی بزرگ در شهرستان ویلتشایر در جنوب غربی انگلستان واقع شده اند. آنچه امروزه از استون هنج دیده می شود آخرین بقایایی است که در حدود 3500 سال پیش ساخته شده است.

این جاذبه گردشگری نه تنها یک نقطه گردشگری است، بلکه معمایی است که تاریخ هنوز نتوانسته به آن پاسخ دهد. این بناهای سنگی این عظمت چگونه و با چه چیزی وارد دشتی به این بزرگی شدند؟ استون هنج از بدو تأسیس تاکنون هیچ سند و مدرکی از خود به جای نگذاشته است و هیچ تاریخ نگار یا کتاب تاریخی نیز نتوانسته است به این سؤال پاسخ دهد.

جاذبه تاریخی استون هنج، دشت ها و اطراف آن از سال 1986 در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار گرفته است. هنوز با وجود پیشرفت بشر در علم تاریخ، بسیاری از شگفتی های اطراف استون هنج نامشخص است و افسانه ها و داستان های مختلفی در مورد این جاذبه گردشگری وجود دارد. 

از دیگر جاذبه های گردشگری انگلستان می توان به موارد زیر اشاره کرد:

کاخ همپتون کورت - واقع در لندن

موزه پیت ریورز - واقع در آکسفورد

برج بلکپول - واقع در بلکپول

کاخ بندرگاه برایتون - واقع در برایتون

فرشته شمال - واقع در گیتسهد

حمام رومی - واقع در بث

پروژه Eden - واقع در کورنوال

بازار بورو - واقع در لندن

سرزمین رویایی - واقع در مارگیت

گالری هنری Whitworth - واقع در منچستر

امارت چتسورث - واقع در داربی شیر

صخره گلاستونبری - واقع در سامرست

خیابان ابی - واقع در لندن

چشم لندن - واقع در لندن

موزه تاریخ طبیعی لندن - واقع در لندن

باغ وحش چستر - واقع در چشایر

قلعه لندن - واقع در لندن

دوربین رادکلیف - واقع در آکسفورد

گالری هنری Ferns - واقع در شهر هال

معدن اورانیوم بسیار بزرگ - واقع در لندن


تقسیمات ایالتی انگلستان

تقسیمات ایالتی انگلستان از چهار سطح مختلف تشکیل شده است که توسط ارگان های اداری مختلفی که به منظور حکومت محلی تشکیل شده اند اداره می شوند. بالاترین سطح مقامات محلی در انگلستان نه منطقه است: شمال شرق، شمال غرب، یورکشایر و هامبر، میدلندز شرقی، میدلندز غربی، شرق، جنوب شرقی، جنوب غربی و لندن. این منطقه به عنوان ادارات دولتی در سال 1994 تأسیس شدند و دولت بریتانیا از طریق آنها طیف گسترده ای از سیاست ها و برنامه های منطقه ای را پیشنهاد کرد، اما اعضای این نهادها در هیچ یک از مناطق به جز لندن با رای عمومی انتخاب شدند.

در سال 2011، این ادارات دولتی منطقه ای لغو شدند.

امروزه مرزهای بین همان مناطق، حوزه های انتخابیه را برای انتخاب اعضای پارلمان اروپا مشخص می کند.

پس از آغاز تفویض اختیارات در سایر نقاط بریتانیا، تصور بر این بود که برگزاری همه پرسی منطقه ای در انگلستان برای انتخاب مجامع محلی، قدرت بیشتری را به آن مناطق تفویض می کند تا تفویض اختیار در سایر نقاط بریتانیا عادلانه باشد.

این همه پرسی در سال 1998 در لندن به تصویب رسید و دو سال بعد شورای شهر لندن تشکیل شد.

با این حال، هنگامی که همه پرسی شمال انگلستان در منطقه شمال شرق در سال 2004 رد شد، روند همه پرسی به حالت تعلیق درآمد. مجامع منطقه‌ای خارج از لندن در سال 2010 لغو شدند و مسئولیت‌های خود را به آژانس‌های توسعه منطقه‌ای مربوطه و سیستم جدیدی از مقامات محلی منتقل کردند.