ساختار الیاف پنبه
پنبه یک فیبر سلولزی مبتنی بر گلوکز است. در پنبه علاوه بر سلولز (بیش از 95%) مقدار کمی موم، پکتین، پکتوز، پکتیک اسید، رنگدانه ها و ... وجود دارد.
مولکول‌های سلولز پنبه که تحت پردازش مکانیکی و شیمیایی قرار نگرفته‌اند از پلیمرهای خطی تشکیل شده‌اند که حاوی حداقل 5000 واحد انیدرو گلوکز هستند.
معمولاً این مولکول ها به صورت صفحات تخت در حالت جامد هستند و در مجاورت آب این صفحات به طور مرتب به یکدیگر می چسبند.
اما گاهی برخی از آنها از این شکل مسطح پیروی نمی کنند و در برخی از الیاف سلولزی خمش مولکولی (چین شدن زنجیره) مشاهده می شود.
مولکول های سلولز کاملاً کشیده و موازی با محور فیبریل ها هستند.
مطالعات جذب مادون قرمز نشان می دهد که اکثر گروه های هیدروکسیل پیوند هیدروژنی با یکدیگر تشکیل می دهند.
پیوند بین ورقه های مولکول احتمالاً توسط نیروهای واندروالس به دست می آید.
اخیراً رقم 10000 واحد گلوکز نشان دهنده وزن مولکولی 1580000 برای سلولز پنبه به روش سانتریفیوژ ارائه شده است.
دیواره اولیه یک غلاف ضخیم 0.1 میکرون با فیبریل های متقاطع است و با زاویه خطی نسبت به محور فیبر تشکیل شده است.
هنگامی که فیبر متورم می شود، توده سلولز، یعنی. دیواره ثانویه و فیبرهای آنها در زاویه 20 تا 25 درجه نسبت به محور فیبر قرار دارند.
آنها روی دیواره اولیه و هسته برگ یعنی لومن فشار وارد می کنند.
تصویر مقطع و طولی برگ پنبه در زیر میکروسکوپ نوری لوبیایی شکل است و هسته برگ یا لومن به صورت خطی دیده می شود.
پنبه خام به دلیل وجود مقداری پکتوز و رنگدانه طبیعی همیشه رنگ زرد دارد.