صنعت نساجی

برنز به طور گسترده ای برای ریخته گری مجسمه های برنزی استفاده می شود. آلیاژهای معمولی برنز دارای خاصیت غیرمعمول و مطلوبی هستند که درست قبل از انجماد کمی منبسط می شوند و در نتیجه جزئیات ریز شکل را پر می کنند. پس از سرد شدن، برنز کمی منقبض می‌شود و برداشتن آن از قالب آسان‌تر می‌شود [12] مجسمه‌های برنزی بالاترین شکل مجسمه‌سازی در هنر یونان باستان در نظر گرفته می‌شوند. البته تعداد کمی از آنها باقی مانده است زیرا برنز ماده ارزشمندی بود که در اواخر دوران باستان و قرون وسطی تا حدودی کمیاب بود. بسیاری از مشهورترین مجسمه‌های برنز یونانی از طریق نسخه‌های رومی مرمر شناخته شده‌اند که احتمال بیشتری وجود دارد که باقی مانده باشند.

مجسمه‌های برنزی از دوره‌های کوشانی، گوپتا و دوره‌های بعدی در هند یافت شده است [13]. صنعتگران هندی امپراطوری چولا در تامیل نادو از برنز برای ساختن مجسمه‌هایی با جزئیات پیچیده که خدایان هندو را به تصویر می‌کشید، استفاده کردند.