صنعت نساجی

اعتقاد بر این است که رطوبت کافی، به ویژه در نیم متر بالایی خاک، مهمترین عامل حاکم بر اندازه و عملکرد دانه است. درختان گردو نباید در معرض خشکی بیش از حد یا رطوبت بیش از حد قرار گیرند. برنامه های آبیاری از منطقه ای به منطقه دیگر بسیار متفاوت است و آب و هوای گرم و خشک و خاک های شنی ممکن است هر چند روز یکبار در طول فصل رشد نیاز به آبیاری داشته باشند، در حالی که آب و هوای سردتر و انواع خاک ممکن است به آبیاری شدید و مکرر نیاز نداشته باشند. برای تعیین دقیق زمان آبیاری و میزان آب مصرفی به دستگاه های سنجش رطوبت خاک نیاز است. افزایش محتوای مواد آلی خاک از طریق چمن زنی مکرر پوشش های زمینی مفید است.

از آنجایی که درختان گردو دارای یک تاج بزرگ و یک ناحیه ریشه بزرگ هستند، تأمین آب کافی در بخش بزرگی از ناحیه ریشه مهم است. دستیابی به این امر با سیستم های قطره ای بسیار دشوار است و بیشتر باغ های بالغ، به ویژه باغ هایی که به شدت کاشته می شوند، از طریق سیستم بارانی آبیاری می شوند. برای جلوگیری از خطر بیماری باید آبپاش هایی قرار داد تا آب برگ ها یا تنه را خیس نکند. آب با کیفیت خوب ضروری است زیرا درختان گردو شوری را تحمل نمی کنند.