قرون وسطی
عقب نشینی ارتش روم، بریتانیا را در معرض تهاجم دریانوردان جنگجوی بت پرست از شمال غربی اروپا، عمدتاً آنگل ها، ساکسون ها و جوت ها قرار داد، که مدت ها به سواحل استان روم انگلیس (اول در قسمت شرقی کشور) حمله کرده و در آن ساکن شده بودند. . پیشروی آنها برای چندین دهه پس از پیروزی بریتانیا در نبرد کوه بادون متوقف شد، اما از سر گرفته شد. آنها ابتدا زمین های هموار و حاصلخیز را فتح کردند و در پایان قرن ششم مناطق تحت کنترل بریتانیا به مجموعه ای از مناطق دور افتاده در زمین های ناهموار و صخره ای در غرب کشور محدود شد. متون مربوط به این دوره اندک است و توصیف کمی از آن ارائه می دهد و به همین دلیل گاه به آن دوران تاریکی می گویند. دلیل اختلاف نظر در مورد ماهیت و گستردگی اسکان آنگلوساکسون ها در بریتانیا نیز همین است. مسیحیت تا حد زیادی تحت حکومت رومیان در سرزمین های فتح شده ناپدید شد، اما در سال 597 پس از میلاد توسط مبلغان مذهبی روم به رهبری آگوستین احیا شد. اختلاف بین مسیحیت رومی و سلتیک در سال 664 با پیروزی سنت رومی در شورای ویتبی پایان یافت. اگرچه این توصیه ظاهراً در مورد کوتاه کردن مو و تاریخ عید پاک بود، مهمتر از آن در مورد تفاوت بین مسیحیت رومی و سلتیک از نظر قدرت، گفتار و کردار بود.