صنعت نساجی

نام اندونزی از دو کلمه یونانی Indus (یونانی: Indus) به معنی هند و Nesos (یونانی: nesos) به معنای جزیره گرفته شده است، بنابراین اندونزی به معنای "جزیره هند" است.

یک کشور مستقل است و تلفظ فارسی آن از فرانسه به عاریت گرفته شده است.

دوران باستان

کشف بقایای فسیل شده یک مرد ایستاده که به نام مرد جاوه نیز شناخته می شود، نشان می دهد که مجمع الجزایر اندونزی از دو میلیون تا 600 هزار سال پیش مسکونی بوده است.

اکثر جمعیت کنونی اندونزی را استرالیایی ها تشکیل می دهند که از تایوان به جنوب شرقی مهاجرت کرده اند. آنها در حدود 2000 سال قبل از میلاد وارد اندونزی شدند. و جمعیت بومی ملانزی را به سمت شرق هل دهند. شرایط بسیار خوب برای کشاورزی و توسعه کشت برنج آبی در حدود 800 سال قبل از میلاد باعث شد تا شهرها و پادشاهی های کوچک در قرن اول قبل از میلاد شکوفا شوند.

موقعیت تنگه های بین جزیره ای اندونزی به گونه ای است که تجارت بین جزیره ای و تجارت فرامرزی رونق می گیرد. به عنوان مثال، راه های تجاری بین پادشاهی اندونزی و چین چندین قرن قبل از میلاد مسیح تشکیل شده است. این شرکت ها تاثیر زیادی در تاریخ اندونزی داشتند 

در متون خاورمیانه از نواحی اندونزی امروزی با نام «جاباج» و «زاباج» یاد شده است. این دو نام به گفته برخی محققان بیش از دو جزیره جاوه و سوماترا محدود است، اما یک عنوان مشترک برای پادشاهی سری ویجایا و ماجاپاهیت، شامل تعداد زیادی جزایر هندی است. مسلمانان همه این جزیره را با نام رایج جاوه می دانستند و کلمه زباج یا جابه نیز در متون کهن اسلامی به همین معنا به کار رفته است. تصور مارکوپولو از جاوا بزرگ و جاوا کوچک احتمالاً بر اساس همین نام مشترک است.

منبت العطار یا سرزمین گیاهان معطر که در کتاب ابن خردادبه شرح داده شده است، به احتمال زیاد جزایر ملوک مرکز ادویه جات است، زیرا میخک و جوز هندی ادویه اصلی تولید شده است. عمدتا در این جزایر حتی جنگل های این دو گیاه از زمان های قدیم در برخی جزایر ملوک مانند آمبون و ترنات وجود داشته است.

اندونزی، با نام رسمی جمهوری اندونزی (به فرانسوی: République d"Indonésie) (اندونزیایی: Republik Indonesia) (به انگلیسی: Indonesia) کشوری فرا قاره ای و مجمع الجزایری است که در جنوب شرقی آسیا و اقیانوسیه شمالی (پاپوآ در ملانزیا) واقع شده است. اندونزی در مجمع الجزایر مالایی بین قاره های آسیا و اقیانوس آرام واقع شده است.

اندونزی کشوری مجمع الجزایری است که از 17508 جزیره و 38 استان تشکیل شده است.

اندونزی با بیش از 298 میلیون نفر جمعیت، چهارمین کشور پرجمعیت و شانزدهمین کشور بزرگ جهان است.

نظام سیاسی این کشور جمهوری با انتخابات پارلمانی و ریاست جمهوری است.

جاکارتا در حال حاضر پایتخت اندونزی است، اما به دلیل افزایش خطر سیل، پایتخت این کشور به زودی به شهر در حال ساخت نوسانتارا منتقل خواهد شد.

آلوئه ورا گیاهی است بدون ساقه یا با ساقه بسیار کوتاه. این گیاه از 60 تا 100 سانتی متر رشد می کند و با ریزوم تکثیر می شود  برگ های آن نیزه ای ضخیم و گوشتی با لبه های دندانه دار سفید و رنگ برگ ها سبز متمایل به خاکستری است.

گل های آن در تابستان روی خوشه هایی می روید که گاهی طول آنها به 90 سانتی متر می رسد.

گل های آن آویزان و دارای کاسبرگ های 2-3 سانتی متری است.

نام های دیگر آلوئه ورا عبارتند از: چادر وار، صابر گلوری، آلوئه ورا، صابر، صابر کامور، صابر زرد، عزل، آزاده زرد خزانه، مقار، ایلوا، سابارا، آلوئه کوراسائو، آلوئه هندی، آلوئه باربد، الوا، سابارا، برمز، سوله. موگرا، چادروا و سعدنا.

آلوئه دارای نوع خاصی از فتوسنتز است که از تبخیر آب از گیاه جلوگیری می کند.

آلوئه ورا نوع خاصی از گیاه CAM است.

صبر یا آلوئه‌ورا یا آلوورا که عصاره برگ آن به فارسی با نام‌های صبر زرد یا چادُروا و در طب سنتی با نامهای صِبر ، صبارا و صبر سقوطری مشهور است. 

گیاهی از سرده? سِگِل‌ها، راسته مارچوبه‌سانان و خانواده سریشیان است. آلوئه‌ورا معمولاً با نام آلوئه نیز شناخته می‌شود.

این گیاه از دیرباز به‌عنوان گیاه زینتی و گیاه داروئی کشت می‌شده‌است و می‌توان از آن به‌عنوان گیاه آپارتمانی و در گلدان نیز نگهداری کرد.

آلوئه در بسیاری از محصولات غذایی و آرایشی و بهداشتی از جمله نوشیدنی‌ها، لوسیون‌های پوست، پمادها و کرم‌ها مورد استفاده است.

از ژل آلوئه‌ورا نیز برای ترمیم سوختگی‌های سطحی پوست استفاده می‌شود.

با این وجود، تاکنون شواهد قطعی در رابطه با تأثیرات مثبت درمانی و بی‌خطر بودن مصرف خوراکی آلوئه‌ورا ارائه نشده‌است.

تمشک قرمز وحشی خوراکی است و ساختار مشترکی با تمشک دارد و میوه آن از تفاله آن به‌عنوان «بی مزه و بی‌مزه» به دست می‌آید، اما بسته به محل و بلوغ آن، پس از مدتی خام مصرف می‌شود. در حالی که بهتر است به مربا، آبنبات، ژله و شراب تبدیل شود. این تمشک میوه مهمی برای بومیان بود. آنها به طور سنتی با ماهی قزل آلا یا مخلوط با روغن ماهی قزل آلا یا ماهی قزل آلا خورده می شوند. اما آنها را به دلیل رطوبت زیاد خشک نکردند.

به دلیل گل هایش به عنوان یک گیاه زینتی به طور گسترده ای توزیع می شود. شکل دو گله در دهانه رودخانه داکا بوش در شهرستان جفرسون، واشنگتن در حدود 1 می 1961 توسط دکتر R.C. کرملین از بر مرتون، واشنگتن پیدا شد. این گونه "Olympic Double" یا "Olympic" نامیده می شود. نوع دیگری از تمشک قرمز وحشی با یک خوشه دوگانه توسط فیلیس موندی از ونکوور، بریتیش کلمبیا کشف شد، اما زمان یا مکان این کشف مشخص نیست.

این گیاه بومی شمال غربی اروپا از جمله بریتانیای کبیر، ایرلند و جزایر فارو است و به طور خودکار رشد می کند و نیازی به کاشت ندارد.